Rechter: vergoeding advocaatkosten mag niet achteraf worden gelimiteerd
Geplaatst op: 09-05-2018, 12:47:35
Wanneer in de polisvoorwaarden geen maximaal te vergoeden bedrag is gemeld, mag een rechtsbijstandsverzekeraar aan de vergoeding van externe advocaatkosten later niet alsnog een maximumbedrag koppelen, zo heeft de Rechtbank Midden-Nederland geoordeeld in een recente zaak tussen Arag en een verzekerde. Dat betekent echter nog niet dat de kosten altijd 100% moeten worden vergoed: de rechter stelt tegelijkertijd dat de kosten wel als normaal en gebruikelijk moeten kunnen worden beoordeeld.
Een Arag-verzekerde heeft in 2008 een zogeheten bekkenbodemmatje laten plaatsen. Na de operatie ontstaan klachten en de verzekerde schakelt Arag in. Op haar verzoek wordt een externe advocaat met de zaak belast. Die stelt voor een voorlopig deskundigenbericht uit te laten brengen, maar in oktober 2010 staakt hij zijn werkzaamheden voor de verzekerde. Tot november 2012 werken er vervolgens Arag-medewerkers aan de zaak, totdat na een klacht van de verzekerde in februari 2013 weer een externe advocaat wordt ingeschakeld. Maar Arag trekt de opdracht in juli 2016 in: de behandeling van de zaak duurt veel te lang en wordt te kostbaar. Na ruim vier jaar is nog niet duidelijk wie er aansprakelijk gesteld gaat worden en hoe hoog de schade is. Volgens Arag is € 100.000 een redelijk en gebruikelijk bedrag voor de behandeling van de zaak. Daarvan is inmiddels ruim € 82.000 uitgegeven. Op de polis zijn voorwaarden van toepassing waarin geen te vergoeden bedragen voor externe advocaatkosten worden genoemd.
Maximum niet terecht
De verzekerde schakelt letselschadeadvocaat John Beer in. Die adviseert om de arts, het ziekenhuis en de producent van het bekkenbodemmatje in een bodemprocedure te betrekken. Bovendien vindt hij dat onderzocht moet worden of de klachten werkelijk het gevolg zijn van het bekkenbodemmatje.
De verzekerde stapt tevens naar de rechter. Zij vindt dat Arag een ongelimiteerde vergoeding moet betalen voor de advocaatkosten. Er wordt ten onrechte een maximale vergoeding genoemd; de kosten die zij maakt zijn in haar ogen gebruikelijk omdat het gaat om advocaatkosten in verband met een civiele zaak betreffende aansprakelijkheid en schadevergoeding.
Het verweer van Arag is dat alle omstandigheden moeten worden bekeken. Zo raakt de verzekerde met vrijwel elke behandelaar/advocaat of medische expert in conflict, wat niet normaal en gebruikelijk is en doorwerkt in de kosten. Daarnaast heeft zij tweemaal een medisch expertiserapport afgekeurd.
Werkzaamheden normaal
De rechter gaat in eerste instantie mee in de redenatie van Arag: “Het standpunt van Arag dat het niet normaal en gebruikelijk is dat er een bedrag van € 89.813,26 is uitgegeven zonder dat er enig inhoudelijk resultaat is geboekt, is op zichzelf genomen begrijpelijk.” Maar voor het limiteren van de kosten van toekomstige advocaatwerkzaamheden heeft de rechtbank geen begrip. De werkzaamheden waren gericht op het verkrijgen van een expertise door een deskundige en het laten opstellen van twee medische adviezen. “Dit zijn werkzaamheden waarvan het normaal en gebruikelijk is dat deze worden verricht in een (medische) aansprakelijkheidszaak als hier aan de orde. Dit is ook niet in geschil. Arag heeft de declaraties die de advocaten voor deze werkzaamheden hebben ingediend vergoed.”
Kritische klanten
Dat de verzekerde en haar echtgenoot zeer kritische klanten zijn die zich intensief bezig houden met de behandeling van de zaak en dat er een vertrouwensbreuk is ontstaan met de eerste externe advocaat, is onvoldoende reden om de verdere financiering van de rechtshulp te beperken. Daarnaast zijn er onduidelijkheden over welke bedragen Arag aan de eerste advocaat heeft vergoed en hoe de gang van zaken is geweest rondom de medische expertisen. “De rechtbank is van oordeel dat de kritische houding en de intensieve bemoeienis van [de verzekerde] wellicht tot gevolg heeft dat geen sprake is van een doorsnee zaak, maar dat wil niet zeggen dat de gedragingen van [de verzekerde] – ook niet in hun onderlinge verband bezien – tot gevolg moeten hebben dat [de verzekerde] er de gevolgen van moet dragen dat bij de behandeling van haar zaak ongebruikelijk hoge kosten zijn gemaakt, zoals Arag stelt.” Daarbij speelt ook een rol dat de verzekerde niet wist hoeveel Arag inmiddels had betaald.
De rechtsbijstandsverzekeraar werpt nog tegen dat de verzekerde andere activiteiten ontplooit, gericht op de belangen van andere patiënten met klachten over het bekkenbodemmatje, waaronder een optreden in televisieprogramma Radar. Maar daaruit blijkt niet dat die hebben geleid tot extra advocaatkosten, aldus de rechter.
Geen limiet, maar niet onbeperkt
Arag moet daarom de advocaatkosten vergoeden zonder daaraan een limiet te verbinden. Maar dat betekent nog niet dat Arag is gehouden elke declaratie te vergoeden: “Dat de rechtbank in deze zaak heeft geoordeeld dat limitering van de kosten zoals door Arag gewenst in de gegeven omstandigheden niet aan de orde is, neemt niet weg dat de in artikel 2.6 geformuleerde beperking onverkort aan de orde is. De rechtbank zal de vordering daarom in zoverre toewijzen dat wordt bepaald dat Arag de advocaatkosten vergoedt, die verbonden zijn aan de behandeling van de zaak waarbij deze kostenvergoeding niet aan een limiet is gebonden, mits de kosten als normale en gebruikelijke kosten zijn te beschouwen.”
Andere voorwaarden
Arag beraadt zich nog op het aantekenen van hoger beroep. “Dit is een zeer specifieke case wat betreft omstandigheden en polisvoorwaarden”, zegt woordvoerder Gert-Jan Siebelink. “Deze verzekerde heeft nog een polis waarin geen maximum staat. In onze huidige polisvoorwaarden is de vergoeding voor externe advocaatkosten wel aan een maximum gebonden. Je kunt dus niet zeggen dat deze uitspraak ook voor deze nieuwe polisvoorwaarden van toepassing is. Dat is appels met peren vergelijken.
Bron: bijdrage door Rob van de Laar op www.amweb.nl van 9 mei 2018